زندگانی زنده مانی گشته است

"لهجه‌ی باران"زیباتر از ترانه‌ی باران ، بخوانمت؟یا نغمه‌های سبز بهاران، بخوانمت؟در حجله‌ی زلال ِ نگاهم ، نشسته‌ایمهتابِ کوچه‌هایِ درخشان، بخوانمت؟خورشیدِ شهر آینه ها ، ناخدای عشق!در حیرتم ، تو را به چه عنوان، بخوانمت؟سلطانِ بی قرینه‌ی هر قلبِ عاشقیفُلکِ نجاتِ پهنه‌ی طوفان ، بخوانمت؟از لحظه‌ای ،که صحنِ دلم، کربلا شده‌ستباید همیشه ، با لبِ عطشان ، بخوانمت!ای آفتاب آینه ، رنگین کمان مهرمنشور پاک فطرت و ایمان ، بخوانمت؟تصنیف نور و ، مائده‌ی فجر و کوثریتفسیر آیه آیه‌ی قرآن ، بخوانمتدر حیرتم ، تو را به چه نامی صدا کنمباید تو را به لهجه‌ی باران ، بخوانمت"سید مهدی موسوی ـ مشهد" زندگانی زنده مانی گشته است...

فرخنده میلاد مولی الموحدین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام بر مسلمانان جهان به ویژه پیروان راستین آن حضرت مبارک باد‌.─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─(هوالحق)تا کعبه شود مست تولای علیگردید مزین به قدم های علیاین مولد و مولود به هم پیوستندچون کعبه نبود کعبه ، منهای علی زندگانی زنده مانی گشته است...

(نگاه مادر)تا تبسم می‌کنی من شهد و شکّر می‌نویسمتا که لب وا می‌کنی قند مکرر می‌نویسمتا نگاهم می‌کنی خورشید رخشان می‌سرایمتا نگاهت می‌کنم ماه منور می‌نویسمتا بدانی در دیار عشق تو عاشق ترینمبا تو بودن را از اول تا به آخر می‌نویسمدر بهار مهربانی با خط سبز جوانینام دل را در کنار نام دلبر می‌نویسمتا بدانی دوستت دارم به هرجایی که هستیاز برایت نامه بر بال کبوتر می‌نویسمبا زلال باور دنیای سرسبز خیالتآیه های عشق بر دیوان و دفتر می‌نویسمتا بماند یادگاری از برایم تا همیشهنام نیکت را نه با جوهر که با زر می‌نویسمبا عبور از کوچه باغ خاطرات کودکی هایادگاری بر درختان صنوبر می‌نویسمتا "فراز" آرام گیرد این دل زیبا پرستمروی قلب مهربانی نام مادر می‌نویسممحمدتقی مردانی (فراز) زندگانی زنده مانی گشته است...

(حصار دلتنگی)عبور ثانیه ها ، بر مدار دلتنگی ستغبار کهنه‌ی شهرم غبار دلتنگی ستکجا پیاده خبر ، از سواره ها دارددلم همیشه سوار قطار دلتنگی ستمپرس اینکه چرا تا همیشه غمگینمکه خاک خلقت ما از دیار دلتنگی ستغروب می‌شود و دل اسیر تنهایی‌ستغروب می‌شود و دل دچار دلتنگی ستبه باغ لاله دمیده‌ست و من اسیر خزانبهار بی تو همیشه ، بهار دلتنگی ستچه وعده ها که ندادی قرارمان باشیچه سال‌ها که دلم بی‌قرار دلتنگی ستبه هرچه می‌نگرم جز هوای جانان نیستبیا که بی تو دلم ، در حصار دلتنگی ست ."محمد درّودی" زندگانی زنده مانی گشته است...

(خلوت یار)خوش است خلوت اگر یار، یارِ من باشدنه من بسوزم و او ، شمعِ انجمن باشدمن آن نگینِ سلیمان به هیچ نَسْتانَمکه گاه گاه بر او دستِ اهرمن باشدروا مدار خدایا که در حریمِ وصالرقیب محرم و حِرمان نصیبِ من باشدهُمای گو مَفِکَن سایه‌ی شرف هرگزدر آن دیار که طوطی کم از زَغَن باشدبیانِ شوق چه حاجت؟ که سوز آتش دلتوان شناخت ز سوزی که در سخن باشدهوایِ کویِ تو از سر نمی‌رود آریغریب را دلِ سرگشته با وطن باشدبه‌سانِ سوسن اگر دَه زبان شود (حافظ)چو غنچه پیشِ تواش مُهر بر دهن باشد."حضرت حافظ" زندگانی زنده مانی گشته است...